Herinnering, Herinnering Lyrics

Toen ik nog slechts een meisje was, had ik het danig druk

Het leven was vol avontuur en zorgeloos geluk

Vol bezigheid en romantiek en pretjes zonder tal

Een picnic of een roeipartij, de schouwburg of een bal

En als er iets te doen viel, was ik altoos nummer een

Ik had dan ook van vroeg tot laat gezelschap om mij heen

Familie en bezoekers en vriendinnen uit de klas

Dat heele bonte wereldje, dat mij zoo dierbaar was



Waar zijn zij allen nu gebleven

Die ik zoo levendig bezing

Ik voel hun schimmen rond mij zweven

Herinnering

Herinnering



Ik wist wel, dat ik rijk begiftigd was door de Natuur

Met mijn charmant gezichtje en een lelierank figuur

Daarbij was ik als meisje onbedachtzaam en coquet

En o, hoe menig hart heb ik in vuur en vlam gezet

Aan elken vinger had ik een verliefden jongen man

Maar ook volwassen heeren kwamen dikwerf in mijn ban

De Fransche consul, de notaris en mijn oom Emile

Ik flirtte vroolijk met elkeen, zoolang hij mij beviel



Waar zijn zij allen nu gebleven

Die ik zoo achteloos bezing

Ik voel hun schimmen rond mij zweven

Herinnering

Herinnering



Zoo dartelde ik onbekommerd voort van dag naar dag

Ik plukte hier geheimpjes, daar een liefde, ginds een lach

Wel werd ik nu en dan om mijn lichtzinnigheid beknord

En was ik even ernstig, doch dat duurde dan slechts kort

Een vlinder in de lente, een prinses in haar domein

Kon immers niet gelooven dat zij ooit alleen zou zijn

Ik was te zeer vervuld van scherts en praal en balmuziek

En zag mij steeds omringd door een aanhankelijk publiek



Waar zijn zij allen nu gebleven

Die ik zoo opgewekt bezing

Ik voel hun schimmen rond mij zweven

Herinnering

Herinnering