Jólaká¶tturinn Lyrics

á?iá° kannizt viá° jólaká¶ttinn
- sá¡ ká¶ttur var griá°arstór
Fólk vissi'ekki hvaá°an hann kom
eá°a hvert hann fór

Hann glennti upp glyrnurnar sinar
glóandi bá¡á°ar tvá¦r
á?aá° var ekki heiglum hent
aá° horfa á­ á¾á¦r

Kamparnir beittir sem broddar
upp áºr bakinu kryppna há¡
og klá¦rnar á  loá°inni lá¶pp
var ljótt aá° sjá¡

á?vá­ var á¾aá°, aá° konurnar kepptust
viá° kamba og vefstól og rokk
og prjónuá°u litfagran lepp
eá°a lá­tin sokk

á?vi ká¶tturinn má¡tti' ekki koma
og krá¦kja á­ bá¶rnin smá¡
á?au urá°u aá° fá¡sá­na flá­k
á¾eim fullorá°nu hjá¡

Og er kveikt var á¡ jólakvá¶ldiá°
og ká¶tturin gá¦gá°ist inn
stóá°u bá¶rnin bá­sperrt og rjóá°
meá° bá¶ggulinn sinn

Hann veifaá°i stélinu sterka
hann stá¶kk og hann klóraá°i' og blés
og var á½mist uppi á­ dal
eá°a áºti' um nes

Hann sveimaá°i, soltinn og grimmur
á­ sá¡rká¶ldum jólasná¦
og vakti á­ hjá¶rtunum hroll
á¡ hverjum bá¦

Ef mjá¡lmaá° var aumlega áºti
var ólukkan samstundis vá­s
Allir vissu' aá° hann veiddi menn
en vildi ekki má½s

Hann lagá°ist á¡ fá¡tá¦ka fólkiá°
sem fékk enga ná½ja spjá¶r
fyrir jólin - og baslaá°i og bjó
viá° bá¡gust kjá¶r

Frá¡ á¾vá­ tók hann á¦tiá° á­ einu
allan á¾ess jólamat
og á¡t á¾aá° svo oftast ná¦r sjá¡lft
ef hann gat

á?vá­ var á¾aá°, aá° konurnar kepptust
viá° kamba og vefstól og rokk
og prjónuá°u litfagran lepp
eá°a lá­tin sokk

Sum há¶fá°e fengiá° svuntu
og sum há¶fá°u fengiá° skó
eá°a eitthvaá°, sem á¾ótti á¾arft
en á¾ad var nóg

á?vi kisa má¡ti' engan eta
sem einhverja flá­kina hlaut
Háºn hvá¦sti á¾á¡ heldur ljót
og hljóp á¡ braut

Hvort enn er háºn til, veit ég ekki
en aum yrá°i hennar fá¶r
ef allir eignuá°ust ná¦st
einhverja spjá¶r

á?iá° hafiá° nẠkannske á­ huga
aá° hjá¡lpa, ef á¾á¶rf verá°ur á¡
má¡ske enn finnist einhver bá¶rn
sem ekkert fá¡

Má¡ske, aá° leitin aá° á¾eim sem lá­á°a
af ljósskorti heims um ból
gefi ykkur góá°an dag
og gleá°ileg jól