Vader op een fiets Lyrics

Soms duikt het beeld weer op

mijn vader op een fiets

hij rijdt langs het terras

waar ik wat drink

en ik zeg niets

Het waait een beetje

de wind maakt tranen op z'n wang

Daar gaat mijn vader

en we zijn vreemden

al heel lang



Een vader en een zoon

vijf meter van elkaar

Ik zie hem voor het eerst weer terug

na zeker twee, drie jaar

Wat rijdt ie langzaam

en hij gaat vlak aan mij voorbij

Mijn grote vader

op die te kleine fiets van mij



Waarom spring ik niet op

waarom schreeuw ik niet hé

kom zitten pa

wat drink je

en hoe is het er nu mee

Weg met die strijdbijl pa

wij zijn zo koppig allebei

Jij bent mijn vader

en ik ben net zo'n zak als jij



Het kan nog als ik wil

hij is nog niet voorbij

Waarom demp ik die kloof niet

tussen hem en tussen mij

Maar ik blijf zitten

het hoeft niet meer, het is te laat

Daar gaat mijn vader

en ik voel niks, niet eens meer haat



Ik kijk hem heel lang na

hij is al op de brug

Ik zie zijn trieste schouders, z'n teleurgestelde rug

Het is een afscheid

ik voel me hufterig en klein

Daar gaat mijn vader

die ook mijn vriend had kunnen zijn