Zwesche Kölle, Brabant Und Flandern Lyrics

Sibbe Daach Rään, kei Leech un kein Sonn,
nix für ze freue, wat sommer do dun ?
Färve un Wärme, wie op Bilder ze sin,
e paar Schrett nur, ich ben em Museum ald dren.
Op dä Bilder vun jestern, do kann ich se sin,
Jeföhle un Färve, die unsterblich sin.

Rembrandt un Breughel, Bosch un Vermeer,
d`r Kopp kennt kein Jrenze, et Hätz weed nie leer.
Dä Draum vun ner bessere Welt op d`r Ääd
es su alt wie mir Minsche, et es nit ze spät.

Ich jonn en e Brauhus, die Bilder en mir.
Dä Köbes, dä kütt och direk met enem Bier.
Do sin ich se widder wie vür iwijer Zick
Us dä Bilder jesprunge, die iwije Lück.
Flachskopp , dä Witte, Uylenspejels Till
Wie en Brabant un Flandern, die Zick die steiht still

Rembrandt un Breughel, Bosch un Vermeer,
d`r Kopp kennt kein Jrenze, et Hätz weed nie leer.
Dä Draum vun ner bessere Welt op d`r Ääd
es su alt wie mir Minsche, et es nit ze spät.

Muss m`r sich kenne, öm sich ze verstonn ?
Ich jläuve, mir han et ald immer jedonn.
Do sin ich e Mädche su wie Anne Frank,
et laach voller Levve, dat määt mich krank.

Rembrandt un Breughel, Bosch un Vermeer,
d`r Kopp kennt kein Jrenze, et Hätz weed nie leer.
Dä Draum vun ner bessere Welt op d`r Ääd
es su alt wie mir Minsche, et es nit ze spät